"Η Agora Speakers International είναι μια παγκόσμια μη κερδοσκοπική ένωση παθιασμένων εθελοντών που είναι αφιερωμένη στη βοήθεια των ανθρώπων να αναπτύξουν τις δημόσιες ομιλίες, επικοινωνία, κριτική σκέψη, συζήτηση και ηγετικές τους ικανότητες." Η αντιπαράθεση ήταν παρούσα στη δήλωση σκοπού της Agora Speakers από την αρχή της. Ακόμα και μέχρι τώρα, είχε παραμεληθεί στο εκπαιδευτικό υλικό και με τη δεύτερη επανάληψη του Εκπαιδευτικού Προγράμματος και του Οδηγού της Αγοράς, ήρθε η ώρα να το αντιμετωπίσουμε. Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ερευνών που δείχνει τα τεράστια οφέλη της συζήτησης ως εκπαιδευτικό εργαλείο: Η αντιπαράθεση ενισχύει την κριτική σκέψη, πολύ περισσότερο από τη δημόσια ομιλία μόνο (Allen, Berkowitz, Hunt, & Louden, 1999), (Howell, 1943), (Hill, 1993), (Greenstreet, 1993) Η αντιπαράθεση είναι η πιο αποτελεσματική δραστηριότητα στις πανεπιστημιουπόλεις για τη διδασκαλία δεξιοτήτων έρευνας. Η αντιπαράθεση παρέχει σημαντικά οφέλη για τα άτομα που ξεκινούν καριέρα σε όλους τους τομείς (Center, 1982) (Hobbs & Chandler, 1991) Υπάρχει μια σαφής σχέση μεταξύ της συμμετοχής στη συζήτηση και των βελτιωμένων δεξιοτήτων γραφής και ακρόασης. (Mezuk, Bondarenko, Smith, & Tucker, 2011), (Peters, 2009), (Huseman, Ware, & Gruner, 1972) Υπάρχει μια πολύ υψηλή συσχέτιση μεταξύ της συμμετοχής στην αντιπαράθεση και της επίτευξης ηγετικών θέσεων στην κοινωνία (Keele & Matlon, 1984), (Union, 1960) Οι έμπειροι που αντιπαρατίθενται έχουν πολύ χαμηλότερα σκορ λεκτικής επιθετικότητας στη γενική ζωή (Colbert, 1993) Η αντιπαράθεση μειώνει δραστικά (έως και τρεις φορές) την πιθανότητα εγκατάλειψης του σχολείου (Anderson & Mezuk, 2012) Η αντιπαράθεση είναι μια από τις πιο επικυρωμένες δραστηριότητες από πρώην συμμετέχοντες. Στην πραγματικότητα, απολαμβάνει σχεδόν ομόφωνη (99,26%) έγκριση από τους μαθητές, υψηλότερη από οποιαδήποτε άλλη εκπαιδευτική δραστηριότητα. (Parcher, 1998) Υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί αντιπαράθεσης και συστήματα κανόνων αντιπαράθεσης, τα περισσότερα από αυτά βασίζονται σε κοινοβουλευτικά συστήματα και κοινοβουλευτική διαδικασία (ειδικά στη Βρετανική Κοινοβουλευτική Διαδικασία). Συνήθως, προχωρούν με τη σειρά με αυστηρούς κανόνες για το τι και πότε μπορούν να ειπωθούν και πότε μπορούν να εισαχθούν νέα επιχειρήματα και αποδείξεις. Ωστόσο, στον ταχύτατο κόσμο του σήμερα, πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη άλλες μορφές αντιπαράθεσης, ειδικά αυτές που συμβαίνουν στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή παρόμοια μέσα, όπου η δράση είναι πολύ λιγότερο τακτοποιημένη και γρήγορη, ή αυτές οι αντιπαραθέσεις - όπως καταστάσεις που είναι επίσης πολύ πιο ευέλικτες, όπως δικαστικές διαδικασίες ή επιχειρηματικές διαπραγματεύσεις. Η αντιπαράθεση έχει επίσης τα προβλήματά της. Ένα αξιοσημείωτο έγγραφο της καθηγήτριας Nancy Tumposky (Tumposky, 2004) υποστήριξε ότι οι αντιπαραθέσεις τείνουν προς τον δυϊσμό, πείθοντας τους συμμετέχοντες να δουν τα θέματα ως δύο μόνο και εστιάζοντάς τα στο ζήτημα της νίκης ή της ήττας. Επιπλέον, αρκετές μελέτες υποδηλώνουν ότι ο εχθρικός χαρακτήρας των αντιπαραθέσεων δεν είναι φυσικός για τον τρόπο σκέψης και επικοινωνίας των γυναικών και ορισμένων μειονοτικών ομάδων. Οι προτεινόμενοι κανόνες αντιπαράθεσης προσπαθούν να επιτύχουν μια λεπτή ισορροπία μεταξύ: Να μην κάουν τις συναντήσεις υπερβολικά μεγάλες Εξυπηρετώντας έναν εκπαιδευτικό σκοπό Να είναι όσο πιο ρεαλιστικό γίνεται Ανάπτυξη δεξιοτήτων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ένα ευρύ φάσμα πραγματικών αντιπαραθέσεων, λέξεων ή καταστάσεων που μοιάζουν με αντιπαράθεση. Να μην δημιουργεί άσχημη ατμόσφαιρα στη λέσχη. Επιτρέποντας στις συζητήσεις να είναι κάτι περισσότερο από μηδενικής αξίας συζητήσεις στα οποία η μία ομάδα κερδίζει και η άλλη χάνει ενθαρρυντική οικοδόμηση συναίνεσης. Το σημείο (1) είναι το πιο εύκολο να επιτευχθεί με την τροποποίηση των απαιτήσεων ότι όλες οι συναντήσεις πρέπει να έχουν ένα ελάχιστο σύνολο ρόλων, έτσι ώστε οι λέσχες να μπορούν να επιλέξουν να έχουν μια εντελώς κλασική συνάντηση, ή μια συνάντηση μόνο για αντιπαράθεση ή ένα μείγμα και των δύο, εφόσον ο χρόνος το επιτρέπει. Ωστόσο, θα υπάρχει απαίτηση να διεξάγονται τουλάχιστον τέσσερις αντιπαραθέσεις ετησίως, με τον Αντιπρόεδρο Εκπαίδευσης να είναι υπεύθυνος για την οργάνωσή τους. Μια αντιπαράθεση αναμένεται να διαρκέσει μεταξύ 30 και 90 λεπτών, ανάλογα με τον αριθμό των ομάδων και τον χρόνο που ο Αντιπρόεδρος Εκπαίδευσης διαθέτει σε κάθε ενότητα. Θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί, όμως, για τη μετατροπή των λεσχών της Agora σε λέσχες αντιπαράθεσης, καθώς αυτός δεν είναι ο στόχος. Αυτό είναι ένας κίνδυνος επειδή οι αντιπαραθέσεις τείνουν να είναι πιο αστείες και πιο συναρπαστικές από τις προετοιμασμένες ομιλίες, ώστε να μπορούν να δημιουργήσουν συγκεκριμένο «εθισμό». Οι αντιπαραθέσεις πρέπει να συμπληρώνουν και να επεκτείνουν το υπάρχον εκπαιδευτικό πρόγραμμα και όχι να το αντικαθιστούν. Επίσης, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο στόχος των αντιπαραθέσεων της Agora είναι κυρίως εκπαιδευτικός για τα μέλη που συμμετέχουν σε αυτές.